آوای شمال/ شیوع کرونا در روزهای ابتدایی اسفند ماه امسال در مازندران موجب شد ضعف‌ها و کمبودها در برخی از بخش‌ها بیشتر خود را نشان دهد، افزایش موارد ابتلا که خیلی زود به حد بحرانی رسید موجب شد شاهد کمبودهایی در بخش لوازم بهداشتی و ضدعفونی از جمله ماسک و سایر باشیم، اما دیری نپایید گروه‌های جهادی و مردمی دست به کار شدند و برای جبران کمبودها اقدامات موثر و تحسین‌برانگیزی انجام دادند.
از جمله راه‌های پیشگیری از این ویروس استفاده از لوازمی مثل ماسک و دستکش بود ولی در همان روزهای آغازین که بحث ابتلا به ویروس مطرح شد سیل حضور مردم به داروخانه‌ها و فروشگاه‌ها موجب کمبود این لوازم شد که این موضوع نگرانی‌های بسیاری به دنبال داشت، همین که مردم فهمیدند که کمبود در چنین بخش‌هایی وجود دارد هرکس خواست به‌نوبه خود در زمینه تامین این کالاها نقشی داشته باشد به‌طوری‌که نه تنها تولیدی‌ها بلکه بسیاری از منازل تبدیل به کارگاه‌‌های خیاطی شد و طولی نکشید که بازار پر شد از این لوازم.
کمبود ماسک و این لوازم موجب شد که حتی طراحان مد و لباس نیز برای تامین این کالاها وارد میدان شوند که ورودشان باتوجه شناخت سلایق از اهمیت بسزایی برخوردار است که در این زمینه خبرگزاری فارس مازندران مصاحبه‌ای با حمیده ایرانی مدیر مزون خانه مد ایرانی و مدرس و طراح مد لباس در مازندران ترتیب داده که در ادامه با هم می‌خوانیم.
ایرانی که ۳۲ سال سن دارد و حدود ۱۲ سال است به‌صورت حرفه‌ای در حث دوخت و طراحی فعالیت دارد به فارس می‌گوید: از همان اوایل اسفند ماه که بیماری شیوع پیدا کرد کمبود ماسک موضوعی بود که نگرانی به دنبال داشت و در این زمینه ورود پیدا کردیم.
این طراح مد و لباس می‌افزاید: نمی‌توانستم ببینم کاری از دستم برمی‌آید و انجام ندهم بنابراین خیلی زود نسبت به تولید ماسک و گان اقدام کردم.
وی بیان می‌کند: روزهای نخست روزانه هزار عدد ماسک و گان می‌دوختم و نسبت به توزیع این اقلام در بیمارستان‌های سطح شهر اقدام کردیم.
ایرانی ادامه می‌دهد: شور و اشتیاق زیادی داشتم چرا که کاری بود که از دستم برمی‌آمد و همین که از این بیماری من و خانواده‌ام ایمن شدیم دلیلش خدمت خیرخواهانه بود.
این طراح مد و لباس دلیل موفقیت در زندگی این است که هر کار خیری که از دستم برمی‌آید دریغ نمی‌کنم و تا زمانی‌که این مشکل باشد من و همه افرادی که با من کار می‌کنند هستند و از تولید دست برنمی‌دارند.
ایرانی می‌افزاید: ۷۰ نفر زیرمجموعه داریم که این افراد به‌عنوان دوزنده‌های خانگی با یک چرخ طراحی و برش و دوخت البته با قرار دادن مواد اولیه مشغول به کار هستند.
وی می‌گوید: در طول این سال‌ها با سخت‌کوشی تمام تلاش کردیم تا به هدف خود نزدیک شویم و در این مسیر همه سعی خود را بکار می‌گیریم.
این طرح لباس، هیچ‌گاه روزهای امتحان طراحی لباس را که با تمام تلخی‌هایش پس از چند روز بی‌خوابی شیرینی خاصی داشت را هیچ وقت فراموش نمی‌کند و می‌گوید امیدواریم که از این روزهای تلخ با کمک و همراهی همه عبور کنیم.
